De kracht van Liefde wenst je een liefdevol en gelukkig 2017! Maar wat is geluk nu eigenlijk?
De onderstaande tekst is waarschijnlijk afkomstig van de schrijver van de Tao.
♥♥♥
In een dorpje op het Chinese platteland, leefde een boer met zijn zoon. Naast hun hut en het land was hun enige bezit van waarde een paard. Zo konden ze het land bewerken en in alle bescheidenheid rondkomen.
Op een dag brak het paard door de omheining en rende weg. Die avond kwamen de dorpelingen bij de Chinese boer op bezoek om hun medelijden te betuigen. “Wat vreselijk!” zeiden ze: “Hoe moet het nu met het land? Je paard verloren, wat een ongeluk!” Maar de boer glimlachte rustig en zei: “Geluk of ongeluk? Wie zal het zeggen? Het enige dat ik weet, is dat het paard is weggelopen.”
De dag daarna gingen de boer en zijn zoon weer aan het werk op het land en voor enige tijd maakten ze er het beste van. Tot op een dag het paard weer kwam aangelopen. En in zijn kielzog nam hij zes paarden mee! Die avond kwamen de dorpelingen weer bijeen om hun gelukwensen te geven: “Wat een geluk! Wat geweldig! Je bezit zo maar zeven paarden!” Maar de boer glimlachte rustig en zei: “Geluk of ongeluk? Wie zal het zeggen? Het enige dat ik weet, is dat mijn paard weer terug is en dat er zes andere paarden bij zijn.”
De volgende dag wilde de zoon proberen of hij de paarden kon temmen en klom op de rug van een wild paard. Deze was hier echter niet van gediend en bokte net zolang totdat de zoon met een flinke smak op de grond belandde en beide benen brak. Die avond stonden de dorpelingen weer op de stoep: “Wat vreselijk! Je zoon! Beide benen gebroken! Nu kan hij niet helpen op het land! Wat een ongeluk! Hoe moet dat nu?” Maar de boer glimlachte rustig en zei: “Geluk of ongeluk? Wie zal het zeggen? Het enige dat ik weet, is mijn zoon zijn beide benen gebroken heeft.”
De volgende dag kwam er bericht dat er een oorlog was uitgebroken en dat alle jongemannen die daartoe in staat waren zich onmiddellijk moesten melden om een leger te vormen. Velen keerden niet terug.
De zoon van de boer herstelde, een merrie wierp veulens die verkocht werden en geld opleverden. De boer ging bij zijn buren langs om hen te troosten en te helpen – ze hadden zich immers ook altijd solidair getoond met hem. Wanneer een van hen zich beklaagde, zei de boer: “Hoezo is het een ongeluk. Zoiets kun je toch niet weten?” Als iemand heel erg blij over iets was: “Hoezo is het een geluk? Zoiets kun je toch niet weten?”
En de mensen uit het dorp begrepen dat het leven niet altijd is wat het op het eerste gezicht lijkt.
♥♥♥
Ik vind het boeiend om te zien hoe de boer in het verhaal geen waarde oordeel legt op dat wat er gebeurt of er een eigen interpretatie aan geeft. Iets wat ik nogal eens kan doen. Ken je de afkorting NIVEA? Niet Invullen Voor Een Ander? Ik heb op mijn lijstje met goede voornemens gezet om te blijven oefenen met waarnemen zonder invulling of oordelen. Zin om mee te doen? Alhoewel, misschien kun jij dit allang! Laat ik niets voor je invullen…
Namaste, Greetje