Vandaag een tekst van Thomas Merton uit zijn boek ‘Zaden van contemplatie’. Uitgeverij Damon.
Met contemplatie wordt meestal ‘mediteren, beschouwen, na denken over’ bedoeld. Maar Thomas Merton geeft in zijn boek ook de andere betekenis van contemplatie weer.

♥♥♥

Contemplatie is de hoogste uitdrukkingsvorm van het intellectuele en spirituele leven van de mens. Het is het leven zelf, volledig alert, volledig actief en zich er volledig van bewust dat het springlevend is. Het is spirituele verwondering. Het is spontaan ontzag voor de heiligheid van het leven, van het zijn. Het is dankbaarheid te mogen leven, te ervaren en te zijn. Het is de heldere bewustwording van het feit dat ons leven en ons zijn voortkomt uit een onzichtbare, transcendente en oneindige overvloeiende bron. Contemplatie is boven alles gewaarwording van de realiteit van deze bron. Contemplatie kent  de verborgen en onuitsprekelijke bron met een zekerheid die verder gaat dan het verstandelijk denken en verder dan eenvoudig geloven. Want contemplatie is een soort spiritueel inzicht waarnaar zowel rede als geloof van nature streven, maar zonder contemplatie blijven deze altijd onvolledig. Contemplatie is anderzijds geen inzicht omdat er wordt gezien “zonder zien” en geweten “zonder weten”. Het is een dieper vertrouwen, een weten te diep dan dat het in beelden gevangen kan worden, of in woorden, laat staan in duidelijke begrippen. Het kan worden gesuggereerd door woorden en symbolen, maar op het moment dat er een poging gewaagd wordt aan te duiden wat er geweten wordt, neemt de contemplatieve geest terug wat hij heeft gezegd en ontkent wat hij heeft bevestigd. Want in contemplatie weten we door “niet te weten”. Of liever nog, we weten voorbij al het weten of “niet weten”.

Thomas Merton.

♥♥♥

 

Als ik teksten lees als deze – en dat zijn er veel -, bekruipt me elke keer wéér het verlangen om die Bron te kennen, maar hij is met het verstand niet te kennen zeggen alle teksten. Als denker kraakt mijn brein aan alle kanten, maar dat lost dus niets op!!

Daarnaast merk ik ook, dat ik dan steeds opnieuw vergeet waar de teksten óók over gaan, of het nu zen, soefisme, non-dualiteit of christendom is. Elke tekst gaat ook over: Het is het leven zelf, volledig alert, volledig actief en zich er volledig van bewust dat het springlevend is.

Het is de heldere bewustwording van het feit dat ons leven en ons zijn voortkomt uit een onzichtbare, transcendente en oneindige overvloeiende bron! Wij komen eruit voort en verblijven tegelijkertijd altijd ín die Bron.

Namaste,
Greetje