Een nieuwe god

Het onderstaande stuk is geschreven door Heleen Verburg voor de voorstelling ‘een nieuwe god’.
Het stuk gaat over een mens in vertwijfeling, iemand die zich overspoeld voelt door de gebeurtenissen in de wereld en zijn geloof in God niet staande kan houden. Terwijl deze persoon zich vanuit zijn woede en wanhoop steeds meer isoleert en afdaalt in eenzaamheid, klinkt vanuit een andere wereld een goddelijke stem die onverstoorbaar van de liefde blijft spreken.

Om je een beetje een indruk te kunnen geven van de wanhoop én de liefde, zijn er  vier fragmenten gekozen en is de tekst is deze keer iets langer dan gebruikelijk. De teksten zijn losse fragmenten en niet een doorlopend gedeelte uit het stuk. Wil je meer lezen? De gehele (ontroerende) tekst is voor €5 verkrijgbaar bij de Drukkerij in Middelburg. Wil je meer weten over Heleen Verburg, kijk dan op : www.heleenverburg.nl

 

Ik
Het voelt als een bombardement. Een permanent bombardement.
De wereld.
Alles is een aanslag. Op het moment.
Alles.
Een aanslag op je zenuwen, een aanslag op je geweten, een aanslag op je doorzettingsvermogen, een aanslag op je goede wil, een aanslag op je medemenselijkheid.
Alles.
Niets klopt nog.
En zelfs dat voelt als een aanslag, als ik dat zeg.
Want kijk wat we hebben.
We hebben huizen, we hebben hersens, we zijn gezond, we hebben man,vrouw, kinderen, we hebben eten.
En toch klopt er niets meer van.
Als alles zo aan het kapot gaan is dat je niet eens meer kunt weten of je kleinkinderen hun leven nog kunnen leven op deze aarde,
dan klopt er toch niets van!
Ons geld klopt niet meer, ons eten klopt niet meer, ons onderwijs klopt niet meer,
onze wetenschap klopt niet meer, ons bestuur klopt niet meer,
onze God klopt niet meer.
Alles moet anders.
Echt alles moet anders.

Geliefde
Nog voor er een besef was van
bestaan
was er genot
Je wentelde erin
en groeide
en alles in jou wilde zijn.
Het bloed
bewegend bloed
de ingewanden
onderscheiden zich
ieder naar zijn taak
Je vormde een omhulsel
Huid
doorlaatbaar
met miljoenen openingen liefste
zodat van binnenuit naar buiten
de stroom zou blijven stromen.
In en uit en in en uit.
En andersom.
En andersom.
En in en uit en in en uit.
Want nooit zou jij gescheiden zijn, mijn liefste
van wat jou doet leven
Nooit in het eeuwige der eeuwige
zou jij afgescheiden zijn
van mij

♥♥♥

Ik
Ik denk dat ik voorlopig niemand weer wil zien
Voorlopig.
Luiken dicht,
Briefje op de deur.
Ik ben er niet.
Laat mij maar
met mezelf

Geliefde
Je kon de korrels voelen
van het zand
De zoete veerkracht van het gras
onder je voeten
Het snijden van het riet
dwars door de huid
Dat deerde niet
Het deerde niet
want overal in jou was leven
en wat het leven zelf in tweeën snijdt
kan ook het leven helen
Vergeet dat niet
Vergeet dat nooit, mijn liefste
Dat wat in tweeën wordt gesneden
altijd heel kan worden
heling vinden kan
heling door het leven

♥♥♥

Ik
Oh, mijn god, ik ben mezelf kwijt.
Ik heb mezelf overschat
Ik dacht dat ik het wist
Ik dacht dat ik mijn ik al had verlaten
Dat ik enkel voor de mensen
uit de naam van God
Maar alles stottert in mij
Alles trilt
Ik ben bang voor alles
Voor alles bang
Ik moet het weten
Toch?
Ik moet het weten
Nu naar al die jaren
waar mijn houvast ligt
Dit is wat men noemt de hel
Ik zie geen liefde meer
Ik voel je handen niet
Ik ben alleen
Ik zink
Ik zink
God sta me bij
God sta me bij
Mijn God, waar bent u nu?

Geliefde
Hoe kan de volmaaktheid zichzelf ooit bevragen?
Er was geen vraag
Er was een hij en een zij
en in hen beiden was ik
En ik zag met zijn ogen jou, mijn liefste
En hoe jij opende voor mij en hoe je straalde
want jij was mijn licht, mijn liefste
Hoe jij je licht liet schijnen over mij
hoe ik kon verdrinken in jouw
ogen
die mij zagen in zijn
ogen
Want ik zag met haar ogen jou, mijn liefste
en hoe jij vlamde
En je oprichtte voor mij
want jij was mijn vuur, mijn liefste
en niets wat ons scheidde

♥♥♥ 

Geliefde
Miljard, triljard, triljoen verbindingen verbonden
Uit trilling werd
Uit triljoen trillinkjes
Uit triljoenen trillinkjes
Uit die muziek die niemand kent,
die niemand ooit zal kennen
werd in onbeschrijfelijke vreugde
het eerste kind geboren
Danste de wereld
jubelde het licht
Zong heel de atmosfeer
Met haar, met deze vrouw
en deze man
er is een mens uit mens geboren
En onmiddellijk sloot heel het universum zich
en wist het zich geborgen in het kind
Want in het kind was alles
van de vrouw
en alles van de man
En alles was in mij

♥♥♥