De afgelopen weken heb ik een bijzonder boek gelezen, wat me nog steeds bezig houdt. Het heeft de fascinerende titel: ‘Wat je vindt mag je houden’, van Jan van Koert. Het heeft ook een prachtig voorwoord, geschreven door hein Stufkens. Ik deel het graag met je.

‘In de meesten van ons ligt veel explosief materiaal opgeslagen. Het bestaat uit overgeërfde instinctieve patronen, verdrongen en niet-verwerkte ervaringen, verlangens en behoeften waaraan niet is voldaan, (voor)oordelen over mij zelf en de ander. Zolang dat materiaal niet is opgeruimd of minstens aan het licht is gebracht, blijf ik een gevaar voor de vrede: in mezelf, in mijn relatie met anderen, in de wereld. Geweldloosheid en vrede beginnen dus bij je jezelf: bij zelfreflectie en zelfkennis.’
Hein Stufkens

Het boek vertelt verder over hoe we met dit explosieve materiaal om kunnen gaan. Het vertelt over een jakhals in onszelf en een giraffe. De jakhals als metafoor voor dat deel in ons dat kritiek spuit, oordeelt en gelijk wil hebben. Die hoofdzakelijk interesse heeft in het bevredigen van eigen behoeftes. Jan van Koert raadt ons in zijn wondermooie boek aan om dit ‘dier’ in ons met mededogen en empathie tegemoet te treden. We kunnen dat doen met behulp van de giraffe in ons, die symbool staat voor verbinding zoeken vanuit het hart en ver vooruit kunnen kijken. Een giraffe is namelijk het landdier met het grootste hart! Het helpt ook om werkelijke verbinding met anderen te kunnen maken.

Zoals het vaak gaat, als je een bijzonder boek leest, krijg je vervolgens genoeg oefenmateriaal  van het universum om mee aan de slag te gaan! Dat overkwam ook mij. De jakhals speelde heel heftig op maar door zelfreflectie en met behulp van de aanwijzingen uit het boek kon ik uiteindelijk empathisch omgaan met mijn jakhals en de onderliggende patronen en behoefte vinden. Wat een opluchting en wat een inzichten!!

In de week erna las ik nog een mooie tekst:

‘Er is een stilte waarin de wereld niet kan binnendringen. Er is een aloude vrede die jij in je hart draagt en niet verloren hebt. Er is een gevoel van heiligheid in jou dat nooit door de gedachte aan zonde is beroerd.’
Cursus in Wonderen lesboek les 164

En toen gebeurde er iets bijzonders…, alsof die stilte plotseling mijn hart binnenkwam. En er was opeens een helder besef: God zei dank, dat de jakhals en de giraffe er zijn, ze helpen om mijn ego te verminderen, want dat is hard nodig. Maar naast al dat ‘ego gedoe’ is een ruimte in mij, die ik ben, die allang in liefde en vrede is. De jakhals en de giraffe kunnen mij zó helpen om mijn ego te verminderen, maar dat is niet het einddoel, als er al een doel is. Het gaat om zicht te krijgen op Het alom aanwezige Ene, waar ik én alles en iedereen een manifestatie van is.

En plotsklaps ‘snapte’ ik ook de tekst die al jarenlang in mijn toiletruimte hangt van Seneca:
‘De geest van de wijze is zoals de wereld boven de maan, daar is de hemel altijd helder.’

Daar is geen ‘ego gedoe’.

Ik wens je een mooie zomer toe, waarin je de jakhals kunt herkennen, met de giraffe mag spelen, en vooral de aloude Vrede en Liefde mag ervaren.

Namaste,
Greetje