Vandaag drie citaten uit het boekje ‘Het spirituele leven. Mystiek voor het dagelijks bestaan’ van Evelyn Underhill, vertaald door Renata Barnard en Marga Haas (columnist van De kracht van Liefde). Uitgeverij Kok boekencentrum.

♥♥♥

‘Zo weet ook iedereen die er gevoelig voor is wat het met je doet als schoonheid zich plotseling aan je openbaart. De bergtop die ineens zichtbaar wordt, een wilde kers die bloeit, het hoogtepunt van een prachtig concert. Ze getuigen van een schoonheid die onze zintuigen te boven gaat.’

‘Als je terugkijkt op je leven moet je wel toegeven dat niet alles kan worden toegeschreven aan erfelijkheid, sociale omgeving, kansen, eigen initiatief of domweg geluk. De ontmoeting die beslissend bleek, het pad dat zich onverwacht opende, het andere pad dat werd afgesloten. Het is alsof een verborgen kracht de gebeurtenissen stuurde, vaak tegen onze plannen en verlangens in. Die kracht duwde ons in een bepaalde richting.’

‘Mensen van nu zijn hulpeloos, snel afgeleid en tegendraads, niet in staat om te interpreteren wat er gebeurt en erg bezorgd over wat komen gaat; dit komt vooral doordat het eeuwige hen geen houvast meer biedt. Juist de eeuwigheid geeft aan elk leven betekenis en richting en daarmee een stevige basis. Met eeuwigheid bedoel ik niet vluchten uit onze problemen en bedreigingen, niet het ontkennen van de realiteit. Nee, ik bedoel juist het aanvaarden van en leven in deze werkelijkheid, van het kleinste huishoudelijke klusje tot de grootste uitdaging – dat alles in het licht van de eeuwigheid.’

♥♥♥

De subtitel van het boek spreekt me aan. Mystiek voor het dagelijks bestaan, want mystiek waar je alleen over leest en verder niets mee doet, is niet mystiek waar het voor bedoeld is. Het gaat erom, om het te leven in je dagelijkse leven.

Het overkwam me deze week. In een gesprek ergerde ik me aan iemand, maar sprak het niet uit. Het bleef echter maar door mijn hoofd malen en ik kon het niet loslaten. Tot ik voor het slapengaan zomaar even een boek opensloeg en las, ‘Je kunt je blijven focussen op het verhaal in je hoofd, dat steeds groter wordt en niet de waarheid is. Of je kunt je focussen op de Waarheid, de Waarheid wie jij én de ander werkelijk zijn’.
Kan ik door de verhalen heen kijken en in de ander mezelf zien, want vaak spiegelt de ander een aspect van mijzelf? Maar kan ik ook nóg verder kijken en in de ander en mezelf, mijn Zelf zien, de Boeddha, de Christus, de Ene. Dan focus ik op Waarheid.

Ik oefen rustig verder – dat alles in het Licht van de Eeuwigheid, zoals Underhill zo mooi zegt, en in vertrouwen op een verborgen kracht.

Namaste,
Greetje