Inspiratie teksten

Lief mens, de onderstaande citaten en begeleidende tekst is geschreven door Abdulwahid van Bommel. Abdulwahid schrijft vanuit het soefisme. Meer over hem kun je lezen onder de button columnisten.

♥♥♥

Ik bloei in deze wereld,
al wat ik hier zie, zijn Zijn bloesems,
Ik hou van dit universum,
in z’n volledigheid is het Zijn schepping(1). 

Dichtkunst is geen emotionele uitbarsting.
Het is eerder een uiting van een continue stroom van pogingen tijd en ruimte te verstaan. Gevoelens, die door onze gedachten zwerven om een dilemma op te lossen. Die soms helpen steeds opnieuw inzicht te krijgen.

Veel gedichten zijn stukjes psychotherapie of geestelijke verzorging. De eerste flarden hoorde ik van een man die de kwatrijnen van Omar Khayyam uit z’n hoofd kende. Bijna in elk kwatrijn brengt hij het therapeutische idee tot uitdrukking van ‘vrede sluiten met je eigen vergankelijkheid’:

De pottenbakker die de klei hanteert
heeft met zijn werk mij deze les geleerd:
Zowel konings hoofd als bedelaars voet
zijn in dit week en kneedzaam leem terug gekeerd.

In sommige streken van de Perzische en Turkse wereld, maken begrafenisondernemers zich van tevoren eenvoudige teksten van Rumi eigen, om de geestelijke staat te bereiken die ze nodig hebben om de overledene plechtig naar zijn graf te kunnen dragen en begraven:

Er komt een tijd, dat zee en land tot rust komen
Er komt een tijd, dat zelfs de hemelen zich terugtrekken   
Er komt een tijd, dat vermoeide reizigers
uitrusten van hun reis.

Mensen die zorgden voor de stervenden in de hospices van die dagen kozen voor dichtregels van Rumi, die ervoor zorgden dat zij volledig als luisterend oor aanwezig konden zijn bij het uitvoeren van hun taak:

Er is een weg tussen stem en aanwezigheid
waarlangs informatie stroomt.
Die zich in gedisciplineerd zwijgen opent.
Om zich van het onderwerp afdwalend weer te sluiten(2).

Over zwijgend ervaren dat toch weer taal wordt:

De zon schijnt niet op ons, maar in ons.
De rivieren stromen niet langs,
maar door ons.
De bomen wiegen en de bloemen bloeien,
in ons lichaam en onze ziel.
En ieder lied van een vogel,
van de wind en de wilde storm,
van de rots uit de buik van de berg,
is ons eigen lied en zingt van de liefde(3).

1 Foroughi, 1976, p. 787
2 Rumi (2014). “’Another city’. a selectionf of poems from the Persian”, p.106, Lulu.com
3 John Muir, Natuurparken. John Muir was een Schots-Amerikaans natuurvorser, schrijver en natuurbeschermer. Hij was een van de eerste bepleiters van de bescherming van natuurgebieden in de Amerikaanse wildernis, vooral in de Sierra Nevada. Zijn brieven, boeken en essays over de natuur in deze bergen werden gelezen door een miljoenenpubliek.

Abdulwahid van Bommel